Zo’n meisje was ik. De liefde voor boeken en woorden zit in mijn DNA; mijn vader toverde ons rijtjeshuis om in een ware bibliotheek. Als driejarige eiste ik van mijn oudere broer dat hij mij vertelde welke letter hij die dag in de eerste klas geleerd had. Lezen deed ik al voor ik naar school ging. Op de basisschool kwam daar de Engelse taal bij: wat een rijke wereld vol nuances!
Boeken kopen doe ik tegenwoordig in dezelfde hoeveelheid als mijn vader vroeger deed. Ondanks de literatuurvakken aan de universiteit ben ik nooit van Literatuur met een hoofdletter gaan houden. Des te meer van een goedlopend en pakkend verhaal. Dat is ook mijn stijl. Heldere taal. Altijd op zoek naar het passende woord en de kern van het verhaal. Geen woord teveel.